Jest profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ukończył studia fizyki w UJ w roku 1970, stopień doktora uzyskał w roku 1974, a w roku 1986 stopień doktora habilitowanego. W roku 2000 uzyskał tytuł profesorski. Zajmował się zastosowaniami teorii grup, grupą renormalizacji, przejściami fazowymi w ciekłych kryształach i kryształach molekularnych, przejściami fazowymi w dynamicznych układach deterministycznych (oraz w układach z szumami) a od roku 1984 teorią korelacji elektronowych w molekułach i ciałach stałych. W szczególności specjalizuje się w numerycznym badaniu korelacji elektronowych w klastrach atomowych metodami pochodzącymi z pogranicza chemii kwantowej i fizyki ciała stałego.
Prowadzi wieloletnią współpracę naukową z Instytutami Maxa Plancka w Stuttgarcie i w Dreznie. Jest współautorem 2. podręczników i kilku skryptów akademickich. Opracowywał hasła z dziedziny termodynamika i fizyka statystyczna dla potrzeb Wielkiej Encyklopedii Powszechnej PWN.